I had a dream, a beautiful one. A dream where I always hope to come to life.

It feels so real, like I was not dreaming. I was happy, overjoyed. Hindi ko kayang idescribe kung gaano ako kasaya sa panaginip ko. It was all I ever wanted, that dream was all I ever hope for. I had the chance to make that dream come true before but I messed it up.

Masaya ako nung nakita ko yung ngiti na yun. Ang sarap sa pakiramdam na makita yun ulit kahit sa panaginip lang. I couldn't find the  right words, it was just so majestic, so wonderful.

Ang saya ko pero ang sayang yun ay napalitan ng lungkot. Nakakainis! Di ko kayang I.explain! Ang hirap kasi nasasaktan parin ako. Nasasaktan ako sa lahat ng nangyari, sa sinayang ko, sa nawala ko, sa pagsuko ng ganun lang. Ano ba kasi to!

At naguguluhan ako kasi akala ko wala na, akala ko tapos na dahil matagal narin naman yun eh pero gago! Ba't ganito parin yung nararamdaman ko?!